Wat maakt een flesje water toch zo onweerstaanbaar? (2)

Het is heel gewoon om een flesje water bij je te hebben. In de auto, naar college, op het
werk of waar dan ook. Een flesje water van een A-, B- of huismerk uit de supermarkt.
Waar je dus voor betaalt. De inhoud ervan is vele malen duurder dan het water uit de
kraan, zoals deskundigen keer op keer beweren. Terwijl de kwaliteit hetzelfde is, zeggen
ze er in één adem achteraan. Bovendien levert kraanwater geen afval op. Dat weet de
consument onderhand zelf ook wel. Toch blijven consumenten water in flesjes kopen.

Om te voorkomen dat deze flesjes als zwerfafval in het milieu terechtkomen, vindt per 1
juli de heffing van statiegeld plaats: 15 cent voor flessen kleiner dan een liter. Wat er van
die maatregel terechtkomt is ongewis. Wel duidelijk is dat de verkoop van flesjes water
door zal gaan. Wat is toch de aantrekkingskracht van een flesjes water?

Het is meer dan gemak. Als je van huis gaat kun je immers zelf kraanwater in een flesje
meenemen. Dat is nog gemakkelijker dan eerst langs de supermarkt gaan. Toch. Je eigen
flesje (bidon, flacon, thermosbeker) is gemaakt om vaker te gebruiken. Eenmaal leeg
sleep je het weer mee naar huis. Klein ongemak.

Een merk maakt natuurlijk ook verschil. Spa en Sourcy zijn bekende voorbeelden. Een
merk geeft identiteit aan een product. Water uit de kraan is eigenlijk niets. Waar komt
het vandaan? Uit de duinen? Dat klinkt nog wel enigszins romantisch. Uit de Rijn? Je proeft
meteen al een bijsmaak. Uit de grond? De spreekwoordelijke grondsmaak is geen
aanbeveling. Ook al proef je het aantoonbaar niet. Er knaagt iets in je hersenen.

Zelf denk ik altijd aan grote bakken met zand, in enorme productiehallen, waar het water
doorheen wordt gefilterd. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat een
waterleidingmaatschappij zulke enorme hoeveelheden weten te produceren, dag en
nacht, om in onze onstuitbare waterbehoefte te voorzien? Bulkwater. Zandwater. Anoniem
water. Kraanwater.

Een flesje daarentegen is een begrenzing en maakt het water hanteerbaar. Het heeft een
etiket, vaak met een sprankelende, verfrissende illustratie die het gebruik ervan
aantrekkelijk maakt. Plus een aantal scheikundige formules. Het is dus kennelijk meer dan
simpelweg H2O waar dat water uit bestaat. Kun je dat ook van kraanwater zeggen? Thuis
staan er geen tekens op mijn waterglas of plantengieter als ik die vol water tap.

Een flesje water bij je hebben is ook een vorm van overleven. Zonder eten houd je het
nog wel even vol, maar water heb je altijd nodig. Zo’n flesje is het meest elementaire
overlevingspakket. Dat houdt je op de been in de drukke stad, in de file of in de eenzame
natuur. Met een flesje water red je het wel.

Gezond is zo’n flesje water ook. ‘Je moet veel drinken.’ ‘Je lichaam heeft reiniging
nodig.’ Water drinken is beter dan alle andere vocht tot je nemen. Drink dus water. Wel
anderhalve liter per dag. Hé, dat is handig, veel flesjes hebben een inhoud van 500 ml.
Drink je er drie per dag, dan zit je goed. Dat rekent gemakkelijk. Drink je er slechts één?
Dan heb je in elk geval een halve liter binnen. De rest vul je dan thuis wel aan, er is een
duidelijk vertrekpunt: je hebt in elk geval die halve liter binnen.

Staat het cool, zo’n flesje? Beste wel. Je drinkt geen cola of 0,0 bier. Jij drinkt
transparant, zonder toevoegingen (hooguit de prik). Jij bent puur. Jij betaalt straks met
gemak die 15 cent extra. Om het flesje daarna misschien wel bij een verzamelpunt in te
leven, als dat zo uitkomt en die drie stuivers te incasseren.

Nu we het toch over inzamelen hebben. In Duitsland is het een ongeschreven regel dat
daklozen de flessen en flesjes in parken en bij afvalbakken verzamelen voor het
statiegeld. Of we dit in Nederland nu ook gaan zien? In dat geval steun je met het kopen
van flesjes water ook nog eens een goed doel.